دانلود تحقیق تاریخ هنر نقاشی در ایران به زمان غارنشینی برمیگردد

تحقیق تاریخ هنر نقاشی در ایران به زمان غارنشینی برمیگردد

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .docx
تعداد صفحات: 14
حجم فایل: 125 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

1
‏تاریخ هنر نقاشی در ایران به زمان غارنشینی برمیگردد. در غارهای استان لرستان تصاویر نقاشی شده از حیوانات و تصاویر کشف شده است. نقاشیها بوسیله (W.Semner) ‏بر روی دیواره های ساختمانها در ملایر و فارس که به 5000 سال پیش تعلق دارند کشف شده است.
‏نقاشی های کشف شده در مناطق تپه سیالک و لرستان بر روی ظروف سفالی، ثابت می کند که هنرمندان این مناطق با هنر نقاشی آشنایی داشته اند.
‏همچنین نقاشیهایی از دوران اشکانیان، نقاشی های معدودی بر روی دیوار، که بیشتر آنها از قسمتهای شمالی رودخانه فرات بدست آمده، کشف شده است. یکی از این نقاشیها منظره یک شکار را نشان میدهد. وضعیت سوارها و حیوانات و سبک بکار رفته در این نقاشی ما را بیاد منیاتورهای ایرانی می اندازد.
‏در نقاشیهای دوران هخامنشی، نقاشی از روی چهره بر سایر نقاشی های دیگر تقدم داشت. تناسب و زیبایی رنگها از این دوران، بسیار جالب توجه است. نقاشی ها بدون سایه و با همدیگر هماهنگی دارند. در بعضی از موارد، سطوح سیاه پر رنگ را محدود کرده اند.
‏مانی، (پیامبر و نقاش ایرانی)، که در قرن سوم زندگی میکرد، یک نقاش با تجربه و ماهر بود. نقاشی های او یکی از معجزاتش بود.
‏نقاشی (Torfan) ‏که در صحرای گال استان ترکستان در چین بدست آمد، مربوط است
‏بسال 840 تا 860 بعد از میلاد.
3
‏این نقاشی های دیوارنما مناظر و تصاویر ایرانی را نمایش میدهند. همچنین تصاویر شاخه های درختی در ‏این نقاشی ها وجود دارند. باستانی ترین نقاشی های دوران اسلامی، که بسیار کمیاب است، در نیمه نخست قرن سیزدهم به وجود آمده بودند. مینیاتورهای ایرانی (طرح های خوب و کوچک) بعد از سقوط بغداد در سال 1285 میلادی بوجود آمدند. از آغاز قرن چهاردهم کتابهای خطی بوسیله نقاشی از صحنه های جنگ و شکار تزئین شدند.
‏چین از قرن هفتم به بعد به عنوان یک مرکز هنری، مهمترین انگیزه برای هنر نقاشی در ایران بود. از آن به بعد یک رابطه بین نقاشان بودائی چینی و نقاشان ایرانی بوجود‏آ‏مده است.

‏از لحاظ تاریخی، مهمترین تکامل در هنر ایرانی، تقبل طرحهای چینی بوده است که با رنگ آمیزی که ادراک ویژه هنرمندان ایرانی است مخلوط شده بود. زیبایی و مهارت خارق العاده نقاشان ایرانی واقعاً خارج از توصیف است. در قرن اول اسلامی، هنرمندان ایرانی زینت دادن به کتابها را شروع کردند.
‏کتابها با سرآغاز و حاشیه های زیبا رنگ آمیزی و تزئین شده بود. این طرحها و روشها از یک نسل به نسل دیگر با همان روش و اصلوب منتقل می شد، که معروف است به "هنر روشن سازی". هنر روشن سازی و زیبا کردن کتابها در زمان سلجوقیان و مغول و تیموریان پیشرفت زیادی کرد. شهرت نقاشی های دوران اسلامی شهرت خود را از مدرسه بغداد داشت.
‏مینیاتورهای مدرسه بغداد، کلاً سبک و روشهای نقاشی های معمولی پیش از دوره اسلامی را گم کرده است. این نقاشی های اولیه و بدعت کارانه فشار هنری لازم را ندارند. مینیاتورهای مدرسه بغداد اصلاً متناسب
3
‏نیستند. تصاویر نژاد سامی را نشان میدهد؛ و رنگ روشن استفاده شده در آن نقاشی را. هنرمندان مدرسه بغداد پس از سالها رکود مشتاق بودند که آیین تازه ای را بوجود آورده و ابتکار کنند. نگاه های مخصوص این مدرسه، در طرح حیوانات و با تصاویر شرح دادن داستانها است.
‏اگر چه مدرسه بغداد، هنر پیش از دوره اسلامی را تا حدی در نظر گرفته بود، که بسیار سطحی و بدوی بود، در همان دوره هنر مینیاتور ایرانی در تمام قلمرو اسلامی از آسیای دور تا آفریقا و اروپا پخش شده بود.

‏از میان کتابهای مصور به سبک بغداد میتوان به کتاب "کلیله و دمنه" ‏اشاره کرد. تصاویر نامتناسب و بزرگتر از حد معمول رنگ شده است؛ و فقط رنگهای معدودی در این نقاشیها بکار رفته است.
‏بیشتر کتابهای خطی قرن سیزدهم، افسانه ها و داستانها، با تصاویری از حیوانات و سبزیجات تزئین شده است. یکی از قدیمی ترین کتابهای کوچک طراحی شده ایرانی بنام "مناف الحیوان" در سال 1299 میلادی بوجود آمده است. این کتاب مشخصات حیوانات را شرح میدهد. در این کتاب تاریخ طبیعی با افسانه
4
‏در هم آمیخته شده است.
‏موضوعات این کتاب که تصاویر بسیاری دارد، برای آشنایی با هنر نقاشی ایرانی بسیار مهم است. رنگها روشن تر و از روش مدرسه بغداد که روشی قدیمی بود جلوتر است.
‏پس از هجوم مغولان، یک مدرسه جدید در ایران به نظر میرسید. این مدرسه تحت تأثیر از هنر چینی و سبک مغول بود. این نقاشی ها همه خشک و بی حرکت و خالص و یکسان، مانند سبک چینی است.
‏بعد از حمله مغول به ایران، آنها تحت تأثیر از هنر ایرانی، نقاشان و هنرمندان را تشویق کردند. در میان نقاشی های هنرمندان ایرانی میتوان سبک مغول هم مشاهده کرد، لطافت ها، ترکیبات آرایشی، و خطوط کوتاه خوب که میتوان آنها را بشمار آورد. نقاشی های ایرانی بصورت خطی و نه ابعادی می باشد. ‏هنرمندان در این زمینه از خود یک خلاقیت و اصالت نشان داده اند.
‏هنرمندان مغول دادگاه سلطنتی نه فقط به تکنیک بلکه به موضوعات ایرانی هم احترام گذاشتند. یک بخش از کارشان شرح دادن به آثار ادبی ایران مانند شاهنامه فردوسی بود. میان موضوعات مختلف بیشترین علاقه آنها به تصویریسم (کتابهای با تصاویر زیاد) بود.
‏بر خلاف مدارس مغول و بغداد بیشترین کارها از مدرسه هرات بجا مانده است. مؤسس این سبک نقاشی مدرسه هرات بود؛ که از نیاکان تیموریان بودند و این مدرسه را بخاطر محل تأسیس آن مدرسه هراتی نامیدند.
‏متخصاص هنر نقاشی بر این باورند، که نقاشی در ایران در دوران تیموری به اوج خود رسیده بود. در طول این دوره استادان برجسته ای، همچون کمال الدین بهزاد، یک متد جدید را به نقاشی ایران عرضه کرد. در این دوره (تیموریان) که از سال 1370 تا 1405 میلادی به طول انجامید؛ هنر نقاشی و کوچک

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق تاریخ نجوم را میتوان به سه گروه تقسیم کرد کامل 12345

تحقیق تاریخ نجوم را میتوان به سه گروه تقسیم کرد کامل 12345

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 38
حجم فایل: 362 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 38 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏مقدمه‏
‏مطالعه‏ کائنات از زم‏ی‏ن‏ و آسمان و خورش‏ی‏د‏ آغاز شد. انسانها‏ی‏ دوره ما قبل علم عق‏ی‏ده‏ داشتند که در مرکز جهان هستند و خورش‏ی‏د‏ و سا‏ی‏ر‏ س‏ی‏ارات‏ به گرد زم‏ی‏ن‏ مرکز‏ی‏ م‏ی‏‌‏گردند‏. کپرن‏ی‏ک‏ مرکز عالم را در نزد‏ی‏ک‏ی‏ خورش‏ی‏د‏ فرض کرد که زم‏ی‏ن‏ ن‏ی‏ز‏ همراه سا‏ی‏ر‏ س‏ی‏ارات‏ به گرد آن م‏ی‏‌‏چرخد‏. گال‏ی‏له‏ هم به کمک تلسکوپ خود واقع‏ی‏ات‏ی‏ را جهت نظام جهان‏ی‏ پ‏ی‏شنهاد‏ی‏ کپرن‏ی‏ک‏ کشف کرد.
‏کپلر‏ ، اسحاق ن‏ی‏وتن‏ ، ‏…‏ کائنات را فراتر از گذشته گسترش دادند و درگی‏ر‏ی‏ با مسا‏ی‏ل‏ ک‏ی‏هان‏ی‏ ادامه داشت تا ا‏ی‏نکه‏ آلبرت ان‏ی‏شت‏ی‏ن‏ در 1915 با ارائه نظر‏ی‏ه‏ نسب‏ی‏ت‏ عام نشان داد که فضا و ماه محدود ، ول‏ی‏ نامحصور است که م‏ی‏‌‏تواند‏ منبسط ‏ی‏ا‏ منقبض شود. او کائنات را دارا‏ی‏ تار‏ی‏خ‏ د‏انست‏. در ا‏ی‏ن‏ دوره که به دوره ک‏ی‏هان‏ی‏ معروف شده فکر بشر معطوف به گذشته جهان شد و دانشمندان در سراسر جهان اکنون در فکر پاسخ به ا‏ی‏ن‏ سوالات هستند که :
‏جهان‏ در گذشته چگونه بوده است؟
‏آ‏ی‏نده‏ جهان چه خواهد بود؟ ‏
‏فرآ‏ی‏ند‏ تکو‏ی‏ن‏ ک‏ی‏هان‏ تا ک‏ی‏ ادامه خواهد ‏ی‏افت؟‏ و ‏…‏
‏علم نجوم چیست ؟
‏نجوم مطالعه مواد است و مقدمه ایست درباره فرایند بوجود آمدن آنچه در آنسوی جو زمین است که این جهان ، آسمان و گوی آسمان را از اتم های کوچک تا گیتی وسیع شامل می شود . منجمان اجرام آسمانی مانند سیارات ، ستاره ها ،ستاره های دنباله دار ، کهکشانها، سحابیها و مواد بین کهکشانها را مطالعه می کنند . برای اینکه چگونگی تشکیل شدن ، چگونگی بوجود آمدن و منسب هر کدام را مشخص می کنند و اینکه چگونه بر یکدیگر تاثیر می گذارند و چه اتفاقی ممکن است برای آنها بیفتد .
‏2
‏بخشی از جهان ما ، زمین وانچه در آن اتفاق می افتد اختر شناسی را شامل می شود ،در واقع زمین آزمایشگاه ماست و هرچه که درباره جهان می دانیم از آنچه از زمین می توانیم ببینیم و دریابیم ویا تصور کنیم سرچشمه گرفته است.
‏چگونه علم نجوم بوجود آمد؟
‏قبل از اختراع تلسکوپ ، در نزد‏ی‏ک‏ی‏ قرن هفدهم ، نجوم بر مبنا‏ی‏ مشاهده با چشم غ‏ی‏ر‏ مسلح پا‏ی‏ه‏ گذار‏ی‏ شده بود. در ابتدا مردم از محل ستاره‌ها و س‏ی‏ارات‏ در آسمان نقشه ته‏ی‏ه‏ م‏ی‏‌‏کردند‏. متمدن تر‏ی‏نها‏ برا‏ی‏ نقشه بردار‏ی‏ آسمان نظام داشتند و م‏ی‏‌‏دان‏ی‏م‏ که امروزه نجوم از نظر‏ی‏ات‏ ‏ی‏ونان‏ی‏ان‏ باستان سرچشمه م‏ی‏‌‏گ‏ی‏رد‏. در سال 150 م‏ی‏لاد‏ی‏ ‏ی‏ک‏ منجم و ر‏ی‏اض‏ی‏دان‏ ‏ی‏ونان‏ی‏ به نام کلود‏ی‏وس‏ بطلم‏ی‏وس‏ ‏ی‏ک‏ رساله درباره علم نجوم نوشت. او در آن 48 گروه ستاره‌ا‏ی‏ که صورت فلک‏ی‏ نام‏ی‏ده‏ م‏ی‏‌‏شدند‏ را فهرست کرد ، مانند جبار ، برساووش و ... که ب‏ی‏شتر‏ از اسام‏ی‏ اساط‏ی‏ر‏ گرفته ش‏ده‏‌‏اند‏.
‏همانطور‏ که ما هنگام نگاه کردن به ابرها ، آنها را به اشکال‏ی‏ از اجسام آشنا تصور م‏ی‏‌‏کن‏ی‏م،‏ همانگونه بطلم‏ی‏وس‏ در گروهبند‏ی‏ ستارگان اشکال آشنا را مشاهده کرد. همچن‏ی‏ن‏ بطلم‏ی‏وس‏ متوجه شد که ستارگان در سرتاسر آسمان حرکت م‏ی‏‌‏کنند،‏ او گفت که تمام اجرام آسمان‏ی‏ به دور زم‏ی‏ن‏ که مرکز جهان ب‏ی‏‌‏حرکت‏ ا‏ی‏ستاده‏،‏ حرکت م‏ی‏‌‏کنند‏. ا‏ی‏ن‏ نظر‏ی‏ه‏ علم‏ی‏ برا‏ی‏ قرنها پذ‏ی‏رفته‏ شده بود. تئور‏ی‏ بطلم‏ی‏وس‏ راجع به جهان طرح زم‏ی‏ن‏ مرکز نام‏ی‏ده‏ شد، ز‏ی‏را‏ در آن زم‏ی‏ن‏ در مرکز عالم قراردارد.
‏نقش‏ گال‏ی‏لئو‏ گال‏ی‏له‏
‏گال‏ی‏له‏ در پ‏ی‏زا‏ی‏ ا‏ی‏تال‏ی‏ا‏ در 1564 در اواسط دوره رنسانس متولد شد. گال‏ی‏له‏ فقط اول‏ی‏ن‏ کس‏ی‏ که تلسکوپ را رو‏ی‏ ستارگان متمرکز کرد نبود، او همچن‏ی‏ن‏ د‏ی‏دگاه‏ متفاوت‏ی‏ نسبت به جهان ا‏ی‏جاد‏ کرد. گال‏ی‏له‏ استاد نجوم ، ر‏ی‏اض‏ی‏ ، ف‏ی‏ز‏ی‏ک‏ ، فلسفه و تبل‏ی‏غات‏ بود . تصور او (و احتمالا واقع‏ی‏ت‏) از ‏ی‏ک‏ نبوغ ذات‏ی‏ بود: ز‏ی‏رک‏ ، شوخ و اما زننده بود. مردم مهم انجمن او را جستجو م‏ی‏‌‏کردند،‏ تا وقت‏ی‏ که کار منفور و خطرناک حما‏ی‏ت‏ از د‏ی‏دگاه‏ خورش‏ی‏د‏ مرکز‏ی‏ کپرن‏ی‏ک‏ راجع به منظومه شمس‏ی‏ را در کارها‏ی‏ش‏ انتشار داد:
‏ما‏ ا‏ی‏ن‏ حق‏ی‏قت‏ را پذ‏ی‏رفت‏ی‏م‏ که خورش‏ی‏د‏ در مرکز منظومه شمس‏ی‏ است و ما ممکن است گفته باش‏ی‏م‏ (هرکس م‏ی‏‌‏داند‏ که خورش‏ی‏د‏ به دور زم‏ی‏ن‏ م‏ی‏ چرخد و فقط تعداد کم‏ی‏ دانشمند د
‏3
‏ی‏وانه‏ فکر م‏ی‏‌‏کنند‏ غ‏ی‏ر‏ از ا‏ی‏ن‏ است). در سال 1543 ن‏ی‏کولاس‏ کوپرن‏ی‏کوس‏ رساله پ‏ی‏شنهاد‏ی‏‌‏اش‏ را که تمام س‏ی‏ارات‏ به انظام زم‏ی‏ن‏ به دور خورش‏ی‏د‏ م‏ی‏‌‏چرخند‏ منتشر کرد. ا‏ی‏ن‏ پ‏ی‏شرفت‏ غ‏ی‏ر‏ منتظره برا‏ی‏ عده‌ا‏ی‏ بطور محرمانه خوشا‏ی‏ند‏ بود، برا‏ی‏ قدرتمندتر‏ی‏ن‏ دولت اروپا در آن زمان (کل‏ی‏سا‏ی‏ کاتول‏ی‏ک‏ روم) در وضع موجود مسلما منفعت‏ی‏ وجود داشت. با ا‏ی‏ن‏ همه عقا‏ی‏د‏ نظام و توانا‏یی‏‌‏اش‏ رو‏ی‏ه‏ زم‏ی‏ن‏ مرکز‏ی‏ در جهان باق‏ی‏ ماند.
‏گال‏ی‏له‏ بطور آشکارا از د‏ی‏دگاه‏ جهان‏ی‏ کپرن‏ی‏ک‏ در مقابل کل‏ی‏سا‏ حما‏ی‏ت کرد. روش رهبر کل‏ی‏سا‏ با د‏ی‏گر‏ بدعت گذاران ناد‏ی‏ده‏ گرفتن آنها ‏ی‏ا‏ آس‏ی‏ب‏ رساندن به آنها با برخ‏ی‏ شرا‏ی‏ط‏ بود. اما کل‏ی‏سا‏ نم‏ی‏‌‏توانست‏ گال‏ی‏له‏ را ناد‏ی‏ده‏ بگ‏ی‏رد‏. در سال 1634 گال‏ی‏له‏ به دادگاه کل‏ی‏سا‏ آورده شد و ادع‏ا‏ کرد که دست از عقا‏ی‏د‏ بدعت گذارانه‌اش درباره منظومه شمس‏ی‏ برداشته است. روبرو شدن با شکنجه و مرگ ، گال‏ی‏ه‏ را وادار به تسل‏ی‏م‏ شدن کرد. او هنگام‏ی‏ که اتاق محاکمه را ترک کرد ز‏ی‏ر‏ لب گفت ب‏ی‏ اعتنا به آنچه مجبور به گفتن شده بود ادعا کرد که زم‏ی‏ن‏ هنوز به دور خورش‏ی‏د‏ م‏ی‏‌‏چرخد‏. گال‏ی‏له‏ بق‏ی‏ه‏ عمر خود را در ز‏ی‏ر‏ ش‏ی‏روان‏ی‏ خانه‌ا‏ی‏ تا سال 1642 گذراند 355 سال بعد در سال1992 کل‏ی‏سا‏ رسما طرح کپرن‏ی‏ک‏ را در مورد منظومه شمس‏ی‏ پذ‏ی‏رفت‏.
‏بسیاری از ابزارهای دریانوردی و نجوم توسط ایرانیان اختراع شده است.
‏کهن‌ترین سند دریانوردی ایرانیان، مهری است که در چغامیش خوزستان بدست آمده است. تاریخ تمدن ناحیه چغامیش به شش‌هزارسال پیش از میلاد می‌رسد. این مهر گلین، یک کشتی را با سرنشینانش نشان می‌دهد. در این کشتی یک سردار پیروز ایرانی، بازگشته از جنگ، نشسته، و اسیران زانوزده در جلوی او دیده می‌شوند. در این مهر یک گاو نر و یک پرچم هلالی شکل هم دیده می‌شوند. نقش‌های برجسته پاسارگاد نمایانگر توانمندی دریایی ایرانیان و فرمانروایی ایشان بر هفت‌دریاست.
‏تار‏ی‏خ‏ نجوم را م‏ی‏توان‏ به سه گروه تقس‏ی‏م‏ کرد:دوره ‏ی‏ زم‏ی‏ن‏ مرکز‏ی‏ دوره ‏ی‏ کهکشان‏ی‏ و دوره ‏ی‏ ک‏ی‏هان‏ی‏.اغاز دوره ‏ی‏ اول در تار‏ی‏خ‏ باستان است و پا‏ی‏ان‏ ان در قرن شانزدهم.دوره ‏ی‏ دوم از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم طول کش‏ی‏د‏ و دوره ‏ی‏ سوم در قرن ب‏ی‏ستم‏ اغاز شد و هنوز ادامه دارد.
‏1.دوره ‏ی‏ زم‏ی‏ن‏ مرکز‏ی
‏4
‏منجمان‏ نخست‏ی‏ن‏ معتقد بودند که زم‏ی‏ن‏ با‏ی‏د‏ در مرکز جهان باشد و فرض م‏ی‏ کردند که خورش‏ی‏د‏ ماه و ستارگان به دور زم‏ی‏ن‏ ساکن م‏ی‏گردند‏.علاقه ‏ی‏ انان که به معنا‏ی‏ امروز‏ی‏ کلمه چندان علم‏ی‏ نبود به طور عمده معطوف بود ‏ی‏ه‏ مسائل علم‏ی‏ به رابطه واقع‏ی‏ ‏ی‏ا‏ فرض‏ی‏ ‏
‏رو‏ی‏داد‏ ها‏ی‏ اسمان‏ی‏ با حوادث زم‏ی‏ن‏ی‏ و به جست وجو‏ی‏ اسمان به خاطر ‏ی‏افتن‏ نشانه ها‏یی‏ از وقا‏ی‏ع‏ سعد و نحس.
‏اما با این وجود‏ کشف ها‏ی‏ برجسته‏ ای‏ در ا‏ی‏ن‏ دوران صورت پذ‏ی‏رفت‏. کرد.دا‏ی‏ره‏ البروج- مس‏ی‏ر‏ ظاهر‏ی‏ خورش‏ی‏د‏ از م‏ی‏ان‏ ستارگان -به دقت تمام تعر‏ی‏ف‏ شد.دوره ‏ی‏ کامل کسوف و خسوف تع‏یی‏ن‏ گرد‏ی‏د‏ و حت‏ی‏ در قرن دوم پ‏ی‏ش‏ از م‏ی‏لاد‏ به حرکت محور زم‏ی‏ن‏ پ‏ی‏ برده شد.پا‏ی‏ان‏ دوره ‏ی‏ زم‏ی‏ن‏ مرکز‏ی‏ در قرن شانزدهم ‏با‏ شخص‏ی‏ت‏ بزرگ ن‏ی‏کو‏ لائوس کوپر ن‏ی‏کوس‏ پ‏ی‏وند‏ی‏ نزد‏ی‏ک‏ دارد.
‏2.دوره ‏ی‏ کهکشان‏ی
‏م‏ی‏ توان گفت که نجوم جد‏ی‏د‏ با ا‏ی‏ن‏ دوره اغاز م‏ی‏شود‏.کوپر ن‏ی‏کوس‏ نشان داد که زم‏ی‏ن‏ نه تنها مرکز جهان ن‏ی‏ست‏ بلکه فقط ‏ی‏ک‏ی‏ از س‏ی‏ارات‏ی‏ است که به دور خورش‏ی‏د‏ مرکز‏ی‏ م‏ی‏ گردد.معلوم شد که زم‏ی‏ن‏ که به ه‏ی‏چ‏ رو‏ی‏ منحصربه فرد ن‏ی‏ست‏ س‏ی‏اره‏ ا‏ی‏ کاملا معمول‏ی‏ است که به طرز معمول‏ی‏ حرکا‏ت‏ی‏ معمول‏ی‏ دارد.در حق‏ی‏قت‏ اشکار شد‏،‏ که خورش‏ی‏د‏ مرکز‏ی‏ خود ستاره ا‏ی‏ از ستاره ها‏ی‏ ب‏ی‏شمار‏ اسمان است ‏ی‏ک‏ی‏ از ب‏ی‏ل‏ی‏ون‏ ها ستاره ‏ی‏ همانند دور و بر ما است که برخ‏ی‏ بزرگتر و برخ‏ی‏ کوچکتر از خورش‏ی‏د‏ ‏،‏ برخ‏ی‏ سبکتر و بعض‏ی‏ سنگ‏ی‏نتر‏ از خورش‏ی‏داند‏.
‏در‏ ا‏ی‏ن‏ دوره روش مطالعه ‏ی‏ نجوم پ‏ی‏وسته‏ علم‏ی‏ تر‏ ‏شد و انگ‏ی‏زه‏ ‏ی‏ اصل‏ی‏ ‏آ‏ن م‏ی‏ل‏ ‏به‏ شناخت وفهم قوان‏ی‏ن‏ بن‏ی‏اد‏ی‏ حاکم بر حرکت اجرام ‏آ‏سمان‏ی‏ ‏و‏ توض‏ی‏ح‏ چ‏ی‏ز‏ ها‏یی‏ بود که بشر به چشم م‏ی‏ د‏ی‏د‏.
‏پ‏ی‏شرفت‏ی‏ که از قرن شانزدهم تا پا‏ی‏ان‏ نوزدهم صورت گرفت نت‏ی‏جه‏ ‏ی‏ تلف‏ی‏ق‏ کار‏آ‏مد‏ی‏ از رصدها‏ی‏ پر دامنه وسا‏ی‏ل‏ پ‏ی‏شرفته‏ وکار نبوغ ‏آ‏م‏ی‏ز‏ علم‏ی‏ بود‏.
‏رصد‏ ها
‏اطلاعات وس‏ی‏ع‏ی‏ که اهم‏ی‏ت‏ بن‏ی‏اد‏ی‏ داشت با کار سخت رصد کنندگان دق‏ی‏ق‏ که نام بزرگ ت‏ی‏خو‏ برائه در صدر‏آ‏انان است جمع ‏آ‏ور‏ی‏ شد.

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق تاریخ قاجار

تحقیق تاریخ قاجار

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .docx
تعداد صفحات: 12
حجم فایل: 49 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

1
‏تاریخ قاجار
‏قاجار‏ ‏نام‏ ‏دودمانی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏۱۷۹۴‏ ‏تا‏ ‏۱۹۲۵‏ ‏بر‏ ‏ایران‏ ‏فرمان‏ ‏راند‏.‏قاجارها‏ ‏قبیله‌ای‏ ‏از‏ ‏ترکمان‌های‏ ‏منطقه‏ ‏استرآباد‏ (‏گرگان‏) ‏بودند‏.‏ایشان‏ ‏تبار‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏کسی‏ ‏به‏ ‏نام‏ ‏قاجار‏ ‏نویان‏ ‏می‌رساندند‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏سرداران‏ ‏چنگیز‏ ‏بود‏. ‏نام‏ ‏این‏ ‏قبیله‏ ‏ریشه‏ ‏در‏ ‏عبارت‏ ‏آقاجر‏ ‏به‏ ‏معنای‏ ‏جنگجوی‏ ‏جنگل‏ ‏دارد‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏حمله‏ ‏مغول‏ ‏به‏ ‏ایران‏ ‏و‏ ‏میانرودان،قاجارها‏ ‏نیز‏ ‏به‏ ‏همراه‏ ‏چند‏ ‏طایفه‏ ‏ترکمان‏ ‏و‏ ‏تاتار‏ ‏دیگر‏ ‏به‏ ‏شام‏ ‏کوچیدند‏.‏هنگامی‏ ‏که‏ ‏تیمور‏ ‏گورکانی‏ ‏به‏ ‏این‏ ‏نقطه‏ ‏تاخت‏ ‏قاجارها‏ ‏و‏ ‏دیگر‏ ‏کوچندگان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏بند‏ ‏کشید‏ ‏و‏ ‏سرانجام‏ ‏آنها‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏خانقاه‏ ‏صفوی‏ ‏در‏ ‏آذرآبادگان‏ ‏بخشید‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏قاجارها‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏سازندگان‏ ‏سپاه‏ ‏قزلباش‏ ‏شدند‏.‏در‏ ‏زمان‏ ‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏قاجار‏ ‏این‏ ‏طایفه‏ ‏به‏ ‏دو‏ ‏قبیله‏ ‏اشاقه‏ ‏باش‏ ‏و‏ ‏یوخاری‏ ‏باش‏ (‏به‏ ‏معنای‏ ‏ساکن‏ ‏ناحیه‏ ‏بالا‏ - ‏رودخانه‏- ‏و‏ ‏ساکن‏ ‏ناحیه‏ ‏پایین‏ - ‏رودخانه‏) ‏تقسیم‏ ‏شده‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏موفق‏ ‏گردید‏ ‏این‏ ‏دو‏ ‏قبیله‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏هم‏ ‏متحد‏ ‏کرده‏ ‏و‏ ‏نیروی‏ ‏نظامی‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏استحکام‏ ‏بخشد‏. ‏برای‏ ‏آگاهی‏ ‏بیشتر‏ ‏به‏ ‏زندگی‏ ‏نامه‏ ‏آغا‏ ‏محمدخان‏ ‏قاجار‏ ‏نگاه‏ ‏کنید‏.‏بنا‏ ‏بر‏ ‏بعضی‏ ‏منابع‏ ‏تاریخی‏ ‏مادربزرگ‏ ‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏بیوه‏ ‏شاه‏ ‏سلطان‏ ‏حسین‏ ‏صفوی‏ ‏بود‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏هنگام‏ ‏حمله‏ ‏محمود‏ ‏افغان‏ ‏به‏ ‏اصفهان‏ ‏از‏ ‏وی‏ ‏باردار‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏بدلیل‏ ‏علاقه‏ ‏زیاد‏ ‏شاه‏ ‏سلطان‏ ‏حسین‏ ‏به‏ ‏وی،‏ ‏برای‏ ‏جلوگیری‏ ‏از‏ ‏اسارت‏ ‏او‏ ‏بدست‏ ‏افغانها،‏ ‏توسط‏ ‏سران‏ ‏قزلباش‏ ‏فراری‏ ‏داده‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏قتل‏ ‏شاه‏ ‏سلطان‏ ‏حسین‏ ‏به‏ ‏زوجیت‏ ‏پدر‏ ‏بزرگ‏ ‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏درآمد‏. ‏بنا‏ ‏به‏ ‏این‏ ‏روایت‏ ‏پدر‏ ‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان،‏ ‏محمد‏ ‏حسن‏ ‏خان‏ ‏قاجار،‏ ‏در‏ ‏اصل‏ ‏فرزند‏ ‏شاه‏ ‏سلطان‏ ‏حسین‏ ‏صفوی‏ ‏بوده‌است‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏همین‏ ‏دلیل‏ ‏ارتباط‏ ‏نزدیک‏ ‏و‏ ‏پایداری‏ ‏بین‏ ‏بازماندگان‏ ‏سلسله‏ ‏صفوی‏ ‏و‏ ‏شاهان‏ ‏دوره‏ ‏قاجاریه‏ ‏وجود‏ ‏داشته‌است‏.‏ایران‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏این‏ ‏سلسله‏ ‏با‏ ‏دنیای‏ ‏غرب‏ ‏آَشنا‏ ‏گردید‏. ‏اولین‏ ‏کارخانه‌های‏ ‏تولید‏ ‏انبوه،‏ ‏تولید‏ ‏الکتریسیته،‏ ‏چاپخانه،‏ ‏تلگراف،‏ ‏تلفن،‏ ‏چراغ‏ ‏برق،‏ ‏شهرسازی‏ ‏مدرن،‏ ‏راهسازی‏ ‏مدرن،‏ ‏خط‏ ‏آهن،‏ ‏سالن‏ ‏اپرا‏ (‏که‏ ‏بعدا‏ ‏به‏ ‏سالن‏ ‏تعذیه‏ ‏تغییر‏ ‏کاربری‏ ‏داد‏)‏،‏ ‏مدارس‏ ‏فنی‏ ‏به‏ ‏روش‏ ‏مدرن‏(‏از‏ ‏جمله‏ ‏دارلفنون‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏همت‏ ‏امیر‏ ‏کبیر‏ ‏تأسیس‏ ‏گردید‏)‏،‏ ‏و‏ ‏اعزام‏ ‏اولین‏ ‏گروه‌ها‏ ‏از‏ ‏دانشجویان‏ ‏ایرانی‏ ‏به‏ ‏اروپا‏ ‏جهت‏ ‏تحصیل‏ ‏در‏ ‏شاخه‌های‏ ‏طب‏ ‏و‏ ‏مهندسی‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏این‏ ‏سلسله‏ ‏صورت‏ ‏پذیرفت‏.‏بازسازی‏ ‏ارتش‏ ‏ایران‏ ‏با‏ ‏روش‏ ‏مشق‏ ‏و‏ ‏تجهیز‏ ‏آنها‏ ‏به‏ ‏سلاحهای‏ ‏مدرن‏ ‏اروپایی‏ ‏نیز‏
2
‏از‏ ‏زمان‏ ‏فتحعلی‏ ‏شاه‏ ‏قاجار‏ - ‏در‏ ‏قرار‏ ‏داد‏ ‏نظامی‏ ‏اش‏ ‏با‏ ‏ناپلیون‏ ‏امپراتور‏ ‏فرانسه‏ - ‏آغاز‏ ‏شد‏.‏در‏ ‏زمان‏ ‏این‏ ‏سلسه‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏کشمکش‏ ‏بسیار‏ ‏بین‏ ‏شاهان‏ ‏قاجار‏ ‏و‏ ‏آزادی‏ ‏خواهان،‏ ‏سرانجام‏ ‏ایران‏ ‏دارای‏ ‏مجلس‏ (‏پارلمان‏) ‏شد‏ ‏و‏ ‏بخشی‏ ‏از‏ ‏قدرت‏ ‏شاه‏ ‏به‏ ‏مجلس‏ ‏واگذار‏ ‏گردید‏.‏در‏ ‏زمان‏ ‏این‏ ‏سلسله‏ ‏حکومتهای‏ ‏معتدد‏ ‏استانی‏ ‏بر‏ ‏مناطق‏ ‏مختلف‏ ‏سرزمین‏ ‏ایران‏ ‏با‏ ‏جنگ‏ ‏یا‏ ‏مصالحه‏ ‏از‏ ‏میان‏ ‏رفتند‏ ‏و‏ ‏جای‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏سیستمی‏ ‏فدرالی‏ ‏با‏ ‏تبعیت‏ ‏از‏ ‏دولت‏ ‏مرکزی‏ ‏دادند‏ ‏و‏ «‏کشور‏»‏ ‏ایران‏ ‏دوباره‏ ‏زیر‏ ‏یک‏ ‏پرچم‏ ‏شکل‏ ‏گرفت‏. ‏رنگها‏ ‏و‏ ‏ترتیب‏ ‏آنها‏ ‏در‏ ‏پرچم‏ ‏کنونی‏ ‏ایران‏ ‏از‏ ‏زمان‏ ‏این‏ ‏سلسله‏ ‏بیادگار‏ ‏مانده‌است‏.‏این‏ ‏سلسله‏ ‏سرانجام‏ ‏با‏ ‏کودتای‏ ‏نظامی‏ ‏رضاخان‏ (‏رضا‏ ‏شاه‏) ‏در‏ ‏سال‏ ‏۱۹۲۱‏ ‏قدرت‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏دست‏ ‏داد‏ ‏بدون‏ ‏خونریزی‏ ‏قدرت‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏حاکم‏ ‏جدید‏ ‏سپرد‏. ‏رضا‏ ‏شاه‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏به‏ ‏سلطنت‏ ‏رسیدن‏ ‏بسیاری‏ ‏از‏ ‏وزرا‏ ‏و‏ ‏سفرای‏ ‏دولت‏ ‏قاجاریه‏ ‏را‏ ‏که‏ ‏غالبا‏ ‏از‏ ‏وابستگان‏ ‏خاندان‏ ‏قاجار‏ ‏بودند‏ ‏به‏ ‏استخدام‏ ‏درآورد‏ ‏که‏ ‏این‏ ‏ارتباط‏ ‏حرفه‌ای‏ ‏تا‏ ‏پایان‏ ‏سلطنت‏ ‏محمد‏ ‏رضا‏ ‏شاه‏ (‏فرزند‏ ‏رضا‏ ‏شاه‏) ‏نیز‏ ‏ادامه‏ ‏یافت‏.
‏شاهان‏ ‏قاجار
‏آغا‏ ‏محمدخان‏ ‏قاجار
‏فتحعلی‏ ‏شاه
‏محمد‏ ‏شاه
‏ناصرالدین‏ ‏شاه
‏مظفرالدین‏ ‏شاه
‏محمدعلی‏ ‏شاه
‏احمد‏ ‏شاه
‏تبار‏ ‏و‏ ‏اطلاعات‏ ‏شخصی‏ ‏آغا‏ ‏محمد‏ ‏خان
‏آغامحمد‏ ‏خان‏ ‏فرزند‏ ‏محمد‏ ‏حسن‏ ‏خان‏ ‏قاجار‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏نیز‏ ‏فرزند‏ ‏فتحعلی‏ ‏خان‏ ‏فرزند‏ ‏شاهقلی‏ ‏خان‏ ‏فرزند‏ ‏جهانسوزخان‏ ‏بود‏. ‏مازندران‏ ‏و‏ ‏بارفروش‏ (‏بابل‏ ‏امروزی‏) ‏مرکز‏ ‏حکمرانی‏ ‏محمدحسن‏
3
‏خان‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏فتحعلی‏ ‏خان‏ ‏حاکم‏ ‏گرگان‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏استرآباد‏ ‏حکومت‏ ‏می‌کرد‏. ‏اینان‏ ‏شیعه‏ ‏مذهب‏ ‏بودند‏. ‏ندرقلی‏ ‏خان‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏کشتن‏ ‏فتح‏ ‏علی‏ ‏خان‏ ‏رقیب‏ ‏سرسخت‏ ‏خویش‏ ‏در‏ ‏خواجه‏ ‏ربیع‏ ‏طوس‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏سعی‏ ‏و‏ ‏تلاش‏ ‏خویش‏ ‏به‏ ‏مقام‏ ‏شاهنشاهی‏ ‏رسید‏.
‏ریشه‌های‏ ‏قدرت‌یابی‏ ‏دودمان‏ ‏قاجار
‏قدرت‏ ‏یافتن‏ ‏دودمان‏ ‏قاجار‏ ‏به‏ ‏عهد‏ ‏صفوی‏ ‏و‏ ‏شاه‏ ‏عباس‏ ‏کبیر‏ ‏برمی‌گردد؛‏ ‏ابتدا‏ ‏در‏ ‏شمال‏ ‏رود‏ ‏ارس‏ ‏ساکن‏ ‏بودند‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏زمان‏ ‏بدلیل‏ ‏کمک‌های‏ ‏بزرگی‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏دربار‏ ‏صفوی‏ ‏می‌نمودند،‏ ‏قدرت‏ ‏بیشتری‏ ‏یافتند‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏دسته‌ای‏ ‏از‏ ‏آنان‏ ‏در‏ ‏غرب‏ ‏استرآباد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏دشت‏ ‏گرگان‏ ‏سکنی‏ ‏گزیدند‏. ‏نادر‏ ‏شاه‏ ‏افشار‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏حکومتش‏ ‏برای‏ ‏جلوگیری‏ ‏از‏ ‏به‏ ‏قدرت‏ ‏رسیدن‏ ‏محمد‏ ‏حسن‏ ‏خان‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏هنگام‏ ‏قتل‏ ‏پدر‏ ‏۱۲‏ ‏سال‏ ‏بیش‏ ‏نداشت‏ ‏یوخاری‌باش‌ا‏ ‏که‏ ‏ساکنین‏ ‏بالادست‏ ‏رود‏ ‏گرگان‏ ‏بودند‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏حکمرانی‏ ‏منسوب‏ ‏کرد‏ ‏تا‏ ‏بدین‏ ‏ترتیب‏ ‏با‏ ‏ایجاد‏ ‏شکاف‏ ‏و‏ ‏اختلاف‏ ‏میان‏ ‏طوایف‏ ‏قاجار‏ ‏نگران‏ ‏ناآرامی‌های‏ ‏داخلی‏ ‏نگردد‏ ‏و‏ ‏اشاقه‌باش‌ها‏ ‏زیر‏ ‏نظر‏ ‏حکومت‏ ‏ایشان‏ ‏گردند‏.
‏آقامحمد‏ ‏در‏ ‏آغاز‏ ‏نوجوانی
‏در‏ ‏همان‏ ‏۶‏ ‏سالگی‏ ‏برای‏ ‏اولین‏ ‏بار‏ ‏وارد‏ ‏میدان‏ ‏جنگ‏ ‏گردید؛‏ ‏آن‏ ‏موقع‏ ‏برابر‏ ‏زمانی‏ ‏بود‏ ‏که‏ ‏نادر‏ ‏و‏ ‏فرزندانش‏ ‏به‏ ‏قتل‏ ‏رسیده‏ ‏بودند‏ ‏و‏ ‏شاهرخ‏ ‏علی‏ ‏رغم‏ ‏میل‏ ‏باطنی‏ ‏اش‏ ‏برای‏ ‏به‏ ‏دست‏ ‏گرفتن‏ ‏قدرت‏ ‏تلاش‏ ‏می‌کرد‏. ‏در‏ ‏آن‏ ‏جنگ‏ ‏مقابل‏ ‏قبیله‏ ‏یوخاری‏ ‏باش‌ها‏ ‏بسیار‏ ‏مردانه‏ ‏جنگید‏ ‏و‏ ‏همین‏ ‏باعث‏ ‏گردید‏ ‏تا‏ ‏فرماندهی‏ ‏بخشی‏ ‏از‏ ‏قشون‏ ‏با‏ ‏وی‏ ‏باشد‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏شاهرخ‏ ‏طرح‏ ‏دوستی‏ ‏با‏ ‏محمدحسن‏ ‏خان‏ ‏بست‏. ‏با‏ ‏همکاری‏ ‏حاکم‏ ‏طبس‏ ‏ابراهیم‏ ‏خان‏ ‏را‏ ‏برکنار‏ ‏شدو‏ ‏شاهرخ‏ ‏به‏ ‏سلطنت‏ ‏رسید‏ ‏هرچند‏ ‏اندکی‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏ان‏ ‏شاهرخ‏ ‏شاه‏ ‏به‏ ‏دست‏ ‏دشمنانش‏ ‏نابینا‏ ‏گشت‏ .‏آغا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏در‏ ‏سن‏ ‏یازده‏ ‏سالگی‏ ‏بدلیل‏ ‏اینکه‏ ‏چهره‏ ‏جذابی‏ ‏داشت‏ ‏توسط‏ ‏خواجگان‏ ‏حرمسرای‏ ‏عادلشاه‏ ‏حاکم‏ ‏مشهد‏ ‏در‏ ‏حال‏ ‏معاشقه‏ ‏با‏ ‏دختر‏ ‏و‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏همسران‏ ‏وی‏ ‏دیده‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏بدستور‏ ‏عادلشاه‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏بستگان‏ ‏نادر‏ ‏شاه‏ ‏بود‏ (‏بروایتی‏ ‏برادرزاده‏ ‏نادر‏ ‏شاه‏ ‏بود‏) ‏اخته‏ ‏گردید‏.
‏کریم‌خان‏ ‏و‏ ‏دودمان‏ ‏قاجار
4
‏چندی‏ ‏بعد‏ ‏محمد‏ ‏حسن‏ ‏خان‏ ‏سپاهی‏ ‏مجهز‏ ‏و‏ ‏بانظم‏ ‏ترتیب‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏جنگ‏ ‏با‏ ‏کریم‏ ‏خان‏ ‏زند‏ ‏پرداخت‏. ‏در‏ ‏جنگهای‏ ‏اولیه‏ ‏پیروزی‏ ‏با‏ ‏قجری‌ها‏ ‏گشت‏. ‏اما‏ ‏در‏ ‏اثر‏ ‏اختلافات‏ ‏داخلی‏ ‏میان‏ ‏آنان‏ ‏محمدحسن‏ ‏خان‏ ‏شکست‏ ‏خورد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏حال‏ ‏عقب‏ ‏نشینی‏ ‏توسط‏ ‏برخی‏ ‏سرداران‏ ‏خود‏ ‏کشته‏ ‏شد‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏خواهرانش‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏شیراز‏ ‏فرستادند‏ ‏و‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏آنان‏ ‏به‏ ‏عقد‏ ‏کریم‏ ‏خان‏ ‏درآمد‏.
‏پسران‏ ‏محمد‏ ‏حسنخان‏ ‏اسیر‏ ‏می‌شوند
‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏با‏ ‏همیاری‏ ‏حسینقلی‏ ‏خان‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏درگذشت‏ ‏پدرشان‏ ‏دست‏ ‏به‏ ‏جنگ‌های‏ ‏پارتیزانی‏ ‏زدند‏ ‏ولی‏ ‏این‌ها‏ ‏برای‏ ‏کریمخان‏ ‏چندان‏ ‏ویژه‏ ‏نبود‏ ‏تا‏ ‏آن‏ ‏که‏ ‏خراج‏ ‏آن‏ ‏سال‏ ‏استرآباد‏ ‏بدستور‏ ‏آقامحمدخان‏ ‏مورد‏ ‏سرقت‏ ‏واقع‏ ‏گشت‏. ‏همین‏ ‏امر‏ ‏سبب‏ ‏جنگ‏ ‏میان‏ ‏فرستادگان‏ ‏کریمخانزند‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏شد‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏نهایت‏ ‏دستگیر‏ ‏گشت‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏تهران‏ ‏بردند‏ ‏و‏ ‏کریم‏ ‏خان‏ ‏همینکه‏ ‏فهمید‏ ‏او‏ ‏دیگر‏ ‏خواجه‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏بر‏ ‏اساس‏ ‏فرهنگ‏ ‏آن‏ ‏زمان‏ ‏هیچ‏ ‏کس‏ ‏برای‏ ‏یک‏ ‏خواجه‏ ‏ارزشی‏ ‏قایل‏ ‏تمی‏ ‏باشد‏ ‏امر‏ ‏کرد‏ ‏تا‏ ‏به‏ ‏تحصیل‏ ‏ذخیره‏ ‏آخرت‏ ‏بپردازد‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏جاه‏ ‏طلبی‏ ‏دست‏ ‏بردارد‏.
‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏شیراز‏ ‏منتقل‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏اسارت‏ ‏به‏ ‏سر‏ ‏می‌برد‏. ‏هرچند‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏گفته‏ ‏بسیاری‏ ‏از‏ ‏مورخین‏ (‏از‏ ‏جمله‏ ‏عضدالدوله‏ ‏برادرزاده‏ ‏آقامحمدخان‏)‏کریمخان‏ ‏با‏ ‏وی‏ ‏با‏ ‏احترام‏ ‏و‏ ‏محبت‏ ‏رفتار‏ ‏میکرد‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏پیران‏ ‏ویسه‏ ‏خطاب‏ ‏مینمود‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏کارها‏ ‏با‏ ‏وی‏ ‏مشورت‏ ‏میکرد‏.‏در‏ ‏همین‏ ‏زمان‏ ‏برادرآقامحمد‏ ‏خان‏ ‏حسینقلی‏ ‏خان‏ ‏جهانسوز‏ ‏در‏ ‏شمال‏ ‏ایران‏ ‏دست‏ ‏به‏ ‏یاغی‏ ‏گری‏ ‏زد‏. ‏آقامحمدخان‏ ‏که‏ ‏میدانست‏ ‏از‏ ‏سوی‏ ‏کریمخان‏ ‏مواخذه‏ ‏خواهد‏ ‏شد‏ ‏از‏ ‏بیم‏ ‏جان‏ ‏خویش‏ ‏در‏ ‏حرم‏ ‏حضرت‏ ‏شاهچراغ‏ ‏بست‏ ‏نشست‏ ‏ولی‏ ‏کریم‏ ‏خان‏ ‏بوساطت‏ ‏اطرافیان‏ ‏خود‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏مورد‏ ‏عفو‏ ‏قرار‏ ‏داد‏.
‏بنیان‏ ‏نهادن‏ ‏حکومت‏ ‏قاجاریه
‏آقا‏ ‏محمد‏ ‏خان‏ ‏در‏ ‏۱۳‏ ‏صفر‏ ‏سال‏ ‏۱۱۹۳‏ ‏هجری‏ ‏قمری‏ (‏روز‏ ‏درگذشت‏ ‏کریم‏ ‏خان‏)‏،‏ ‏هنگامی‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏باغ‌های‏ ‏اطراف‏ ‏شیراز‏ ‏به‏ ‏شکار‏ ‏مشغول‏ ‏بود،‏ ‏همینکه‏ ‏عمه‌اش‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏مرگ‏ ‏شاه‏ ‏زند‏ ‏آگاه‏ ‏ساخت،‏ ‏فرار‏ ‏کرد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏شتاب‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏تهران‏ ‏رسانید‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏ورامین‏ ‏مدعی‏ ‏سلطنت‏ ‏بر‏ ‏ایران‏ ‏گشت‏. ‏سپس‏ ‏به‏ ‏ساری‏ ‏و‏ ‏استرآباد‏ ‏رفت‏ ‏و‏

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق تاریخ مذهبی ایران باستان 13ص

تحقیق تاریخ مذهبی ایران باستان 13ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 10
حجم فایل: 20 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تاریخ مذهبی ایران باستان
‏مهر پرستی ‏یا ‏آیین مهر ‏یا ‏میترائیسم ‏از دین‌های باستانی ‏ایرانیان بود که بر پایه ایزد ایرانی مهر و دیگر ایزدان ایرانی بنیاد شده بود. ‏مهرپرستی در حدود بیش از 5000 سال پیش در میان ایرانیان ساکن دشت مغان به وجود آمده ‏اما بنا به دلایل مذهبی پیدایش آنرا به زمان تولد عیسی پیامبر ترسایان نزدیک می ‏کنند!این آیین از سده نخست میلادی درشاهنشاهی روم همه گیر شد کرد و بنا به روایتی ‏دیگر مدت پیش از آن به اروپا راه یافت. این دین در سده‌های سوم و چهارم میلادی (‏میلادی) به اوج خود رسید و بویژه در میان سربازان رومی باورمندان بسیاری داشت. پس ‏از فرمان تئودوس در ‏۳۹۱‏ میلادی که طی آن همه کیش‌ها و آیینهای غیرمسیحی ممنوع اعلام ‏شد آیینهای مهرپرستی نیز در مغرب‌زمین رفته رفته از رواج افتاد. گرچه نمادها و ‏پرستش گاه‌های آن در سراسر اروپا و مفاهیم آیین ترسایی (مسیحی) و رفتارهای ترسایان (‏مسیحیان) بهقی مانده. مانند سالروز تولد مسیح که معادل با شب یلدا سالروز تولد ‏میترااست و بنا به دلایل تقویمی (اشکال تقویم رومی ها در محاسبه کبیسه) جا به جه ‏شده است و حتی نام مسیح برای عیسی پسر عمران از همین آیین گرفته شده. چلیبا یا ‏گردونه مهر که نماد اصلی ترسایی (مسیحیت) صلیب، برگرفته از آن است نماد دیگری از ‏زایش دوباره آیین مهری در دل ترسایی است.
‏پیشینه و مفاهیم
‏پیش از ظهور زرتشت آریائیان در قالب زروانیگری، مهرپرستى نیز اختیار کردند.(کلمه ‏مهر را دارمستتر به‌معنى دوستى و محبت مى‌داند. یوستى مى‌گوید که مهر واسطه و رابطه
‏فروغ محدث و فروغ ازلى و به‌عبارت دیگر واسطه بین آفریدگار و آفریدگان است. در ‏گات‌ها کلمه میترا به‌معنى عهد و پیمان آمده است. مهر در اوستا از آفریدگان ‏اهورامزدا محسوب شده و ایزد محافظ عهد و پیمان است و از این رو فرشته فروغ و ‏روشنائى است تا هیچ چیز بر او پوشیده نماند. ماه هفتم سال و روز شانزدهم هر ماه و ‏یشت دهم اوستا و جشن مهرگان مخصوص او است. کیش مهر از ایران به بابل و آسیاى صغیر ‏رفت و سپس پرستیده شد و به این گونه آئین مهرپرستى پدیدار گشت. (فرهنگ معین)) در ‏کتیبه‌هاى هخامنشى میثر (Mithra) ‏آمده که تلفظ اوستائى مهر است. در سانسکریت میترا (Mitra) ‏و در پهلوى میتر (Mitr) ‏و در پارسى مصطلح امروز مهر خوانده مى‌شود. ‏کهن‌ترین سند نوشته شده الواح گلینى است متعلق به ‏۱۴۰۰‏ سال پیش از میلاد مسیح که در ‏کاپاتوکا (Kapatuka) ‏از شهرهاى آسیاى صغیر، در محلى به‌نام بغازکوى پیدا شد. در ‏کنار نام این دو خدا، نام دو خداى کهن هند و ایرانى ایندرا Indra) ‏نساتى (Nasatya) ‏نیز آمده است. در اوستا میترا مقام شامخى دارد و در زمان پیش از اوستا و رستاخیز ‏زرتشتی، بزرگ‌ترین خدا به‌حساب مى‌آمد. این نشانه ‏א‏ ‏که صلیب (چلیپا) شکسته نامیده ‏شده است، در حقیقت صلیب شکسته نیست. این نشانه آریائى است، زیرا در ایران و هند ‏هزاران سال پیشینه دارد. این نشانه ‏א‏ ‏نخستین‌بار در حدود خوزستان یافت شده و مربوط ‏به هفت هزار سال پیش از میلاد مى‌باشد به این ترتیب پیشینه تاریخى آن در ایران بسى ‏کهن‌تر از پیشینه آن نزد آریائى‌هاى هند است و هرتسفلد (Herzfeld) ‏آن را گردونه ‏خورشید نامیده است. در گرمى (Germi) ‏مغان آذربایجان گورهاى خمره‌اى از دوره اشکانى ‏به‌دست آمده که در میان آنها پارچه‌اى بسیار زیبا یافت شده است که داراى این نقش ‏مى‌باشد. همچنین این نگاره بر دهانه پاره‌اى از خمره‌هاى سفالین که مرده‌ها را در ‏آن مى‌گذاشته‌اند دیده شده است در مواردى دیگرى چون جام تپه‌حسنلو، جام زرکلاردشت، ‏گردنبند عقیق مربوط به دوره اشکانی، گردنبند زرینى مربوط به ‏۷‏ هزار سال ق م در ‏رودبار گیلان این نگاره به چشم مى‌خورد. گردونه خورشید نخست به این شکل ‏א‏ ‏بوده و ‏کم‌کم خطوط منحنى از بین رفته گاهى به‌صورت + و گاهى با خطوط شکسته ولى با ‏زاویه‌هاى ‏۹۰‏ درجه ترسیم شده و شکل هندسى و ترکیب کامل یافته است. اقوام باستانى ‏بسیارى از جانوران را مى‌پرستیده‌اند و از همین جا توتمیسم
(Totemisme) ‏پیدا شده ‏است. یکى از این حیوانات بز کوهى است که مظهر سودرسان طبیعت، یعنى خورشید بوده است ‏این نقش بر ظروف بازمانده از سده‌هاى پیش از میلاد دیده شده و مهم‌تر از همه ‏رابطه‌اى است که مردم باستانى میان هلال ماه و خورشید و شاخ بز کوهى قرار داده ‏بودند. در بسیارى از سفال‌ها در میان انحناى شاخ این جانور و نیز بر پشت آن نشانه + ‏یا ‏א‏ ‏دیده مى‌شود. مثلاً بر لیوان سفالین مربوط به ‏۳۱۰۰‏ سال پیش از میلاد که در ‏سیلک کاشان به‌دست آمده نگاره + در زیر انحناى شاخ گوزن پیدا است. در کتاب مذاهب ‏بزرگ جهان تصویرى است که از کف پاى بودا و بر آن نگاره‌هائى است که شناساننده و ‏باورها و آئین و سمبول‌هاى او است از جمله بر چهار انگشت پاى وى نشانه گردونه مهر ‏دیده مى‌شود. شمال و شمال باخترى ایران مرکز مهرپرستان بوده است. پلوتارک(پلوتاریک ‏یا پلوتارخوس - Plutarkus = ‏در سال ‏۴۶‏ پس از میلاد زاده شده و در سال ‏۱۲۰‏ در ‏گذشته.) مى‌گوید: ”هرمزد در عالم معنوى به نور همانند است و اهریمن به تاریکى و ‏میان این دو مهر قرار دارد“.(اوستا - یشت‌ها، گزارش پورداود ص ‏۴۰۱) ‏زرتشت براى ‏گسترش مزداپرستى از اهمیت ایزدان دیگر کاست و مهر را که پایه خدائى گرفته بود یکى ‏از ایزدان کیش خود به‌شمار آورد. با نگرش به اینکه نشانه گردونه مهر به شاهین و ‏فروهر هم بسیار نزدیک است مى‌توان پنداشت در زمانى که از اهمیت مهر کاسته شده نشانه ‏مقدس میترائیسم رفته‌رفته به شاهین مبدل شده و این شاهین و نگاره فروهر تمام جاذبه ‏معنوى و روحانى این نشانه را گرفته و مظهر فر و شکوه مینوى گردیده است. هم‌اکنون ‏این نقش را به گونه‌اى دیگر بر کاشى کارى سر درب خاورى آرامگاه بایزید در بسطام ‏مى‌توان دید. میترا به‌معناى رفیق و همدم یک‌دل و یارى‌کننده است. آدیت‌ها فرزندان ‏آدیت (Adit) ‏بوده و جزءِ هفت خدایانى هستند که در آسمان زندگى کرده‌اند و مافوق ‏آنها وارونا است.(Varunan) ‏که برشش خدا سرورى دارد و آدیت خوانده مى‌شود، و میترا ‏بلافاصله پس از او قرار دارد. در کتب هندوئی، میترا در شکل و هیئت خداوند خورشید ‏کمتر ظاهر مى‌شود، که مشهورترین آنها سورى (Surya) ‏یا سویترى (Savitri) ‏است که خود ‏هفتمین آدیت‌یَ نیز هست. وارونا، خداى آسمان و رب‌النوع شب نیز هست. میترا خداى ‏روشنائى و نور و خداى موکل روز است. براى این دو خداى شب و روز، مراسم مشترکى برپا ‏مى‌کنند. میترا و وارونا از خدایان کهن هندوها هستند و گاهى آنها را بزرگ‌ترین
‏خدایان خوانده با اورانوس (Uranos) ‏یونانیان برابر مى‌دانند. میترا، خداوند آب‌ها و ‏دریاها نیز هست و یکى از صفات او اود - دام (Ud-dama) ‏یعنى محاصره‌کننده است و همسر ‏او وارونى (Varuni) ‏الهه شراب است و در اساطیر گاهى با نام‌هاى چون سورا (Sura) ‏یا ‏ماد (Mada) ‏نیز خوانده مى‌شود. در تأویلات اساطیری، به‌ویژه با وجود مشابهاتى در ‏اوستا و منابع پهلوى و آئین مهر بین میترا و گاوکشى رابطه‌اى مى‌توان دید. خدایان ‏در صدد برآمدند گاو مقدس را که وهجرگا آفریده بود از بین ببرند و سرانجام همین کار ‏را کردند. کشته شدن گاو مقدس و جارى شدن خون او بر روى زمین موجب رستاخیز طبیعت و ‏به‌وجود آمدن انواع جانوران و گیاهان شد. بعدها در پرده‌هاى نقاشى در مهراب(مهرآب - ‏دریا ‏پنجره‌اى که به طرف آفتاب باز مى‌شد و مؤمنان به طرف خورشید اهورامزدا را ‏پرستش مى‌کردند (به‌معناى مکانى به‌طرف خورشید)) همه مهرابه‌ها با تغییراتى جزئی، ‏قربانى کردن گاو را ترسیم کردند. غار با سقف نیلگون و تزئین ستاره‌ای، کنایه از ‏آسمان و کل جهان بود و به‌همین جهت محل ورود و حواشى غار را با گل و گیاه تزئین ‏مى‌کردند و جریان آبى را به داخل مهرابه جهت شستشو برمى‌گرداندند. همین امر باعث شد ‏که در فصل بهار قربانى گاو انجام شود و چنین تفسیر گردید که اگر خون گاو بر روى ‏مزارع و دشت‌ها و بیشه‌زارها بریزد، طراوت و فراوانى در طبیعت از سر گرفته مى‌شود. ‏دم گام داراى نقش موثرى است، زیرا خوشه‌هاى گندم از آن تولید مى‌شود. پس از رستاخیز ‏بهار و گذر تابستان و پائیز، ناگهان زمستان همه چیز را تباه مى‌کرد، سبزى و طراوت و ‏شادابى و زندگى طبیعت خاموش و راکد مى‌ماند، اما با طلیعه بهار، قتل گاو منجر به ‏آفرینش دوباره زندگى بر روى زمین مى‌شد. در بابل، سومر، چین، ژاپن، سوریه، روم، ‏یونان، مصر، هند و جاهائى دیگر این روایت و همانند آن موجود بود. و به‌تدریج کشتن ‏گوسفند و بز و خروس باب شد. به‌موجب بند هش و برخى دیگر از منابع پهلوى چون زمینه ‏خرد، جاماسپ‌نامه و دینکرد، اهریمن به نخستین آفریده اهورامزدا در نبرد میان خیر و ‏شر دست یافت و گاو کشته شد، آنگاه از خون و پیکر آن انواع گیاهان و جانوران در پهنه ‏زمین به‌وجود آمد و آنگاه که اهریمن در صدد برآمد که نطفه گاو را از بین ببرد، نطفه ‏به کره ماه انتقال یافت، به‌همین سبب رویش گیاه و ازدیاد نسل جانوران با ماه پیوند

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق تاریخ نگارش و جمع آوری قرآن 11 ص

تحقیق تاریخ نگارش و جمع آوری قرآن 11 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 12
حجم فایل: 30 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏تاریخ ‏نگارش و جمع آوری‏ قرآن ‏:
‏ب‏را‏ی‏ حفظ و ص‏ی‏انت‏ از کتاب مقدس آسمان‏ی‏ مسلم‏ی‏ن‏ ‏ی‏عن‏ی‏ قرآن کر‏ی‏م‏ ‏ی‏ا‏ از حافظه مردم و ‏ی‏ا‏ از کتابت و نگارش استفاده م‏ی‏شد‏. نزول تدر‏ی‏ج‏ی‏ قرآن کر‏ی‏م،‏ در مدت تقر‏ی‏باً‏ ب‏ی‏ست‏ و سه سال کامل شد. براساس روا‏ی‏ات،‏ دلا‏ی‏ل‏ و شواهد بس‏ی‏ار‏ی‏ به صورت قطع و ‏ی‏ق‏ی‏ن،‏ جمع آور‏ی‏ قرآن را در عصر رسول خدا ثابت م‏ی‏کند‏. در ا‏ی‏ن‏ مورد گروه‏ی‏ عالمان بر ا‏ی‏ن‏ عق‏ی‏ده‏ هستند که آنچه امروز در م‏ی‏ان‏ همه امتها‏ی‏ اسلام‏ی‏ به عنوان قرآن کر‏ی‏م‏ موجود است، دق‏ی‏قاً‏ با هم‏ی‏ن‏ شکل و ترت‏ی‏ب‏ آ‏ی‏ات‏ و سوره ها، در زمان ح‏ی‏ات‏ رسول الله (ص) جمع آور‏ی‏ شده است و ه‏ی‏چگونه‏ جابجائ‏ی‏ در آن صورت نگرفته اس‏ت‏.
‏بنابرا‏ی‏ن‏ نظم آ‏ی‏ات‏ و سوره تحت نظارت و به اشاره آن حضرت بوده است. از جمله طرفداران ا‏ی‏ن‏ نظر‏ی‏ه‏ م‏ی‏توان‏ به حارث محاسب‏ی‏،‏ خازن زرقان‏ی‏،‏ عبدالصبور شاه‏ی‏ن،‏ محمد غزال‏ی‏ و...اشاره کرد. (1) اما با‏ی‏د‏ روشن شود که معنا‏ی‏ جمع آور‏ی‏ قرآن چ‏ی‏ست‏ و ا‏ی‏ن‏ کار به چه صورت‏ی‏ انجام م‏ی‏گرفت؟‏
‏معنا‏ی‏ جمع و تدو‏ی‏ن‏ قرآن
‏کلمه‏ ‹‹جمع›› معمولاً به معن‏ی‏ گردآور‏ی‏ و افزودن چ‏ی‏ز‏ی‏ به چ‏ی‏ز‏ د‏ی‏گر‏ است، در تار‏ی‏خ‏ علوم قرآن ا‏ی‏ن‏ کلمه را به معنا‏ی‏ مختلف به کار برده اند. با نگاه‏ی‏ به روا‏ی‏ات‏ و احاد‏ی‏ث‏ی‏ که درباره مراحل مختلف جمع و گردآور‏ی‏ قرآن سخن به م‏ی‏ان‏ م‏ی‏ آ‏ی‏د‏ به خوب‏ی‏ نشان م‏ی‏ دهد که ا‏ی‏ن‏ کلمه در م‏راحل‏ مختلف به معان‏ی‏ مختلف و متناسب با مقصود به کار رفته است. بنابرا‏ی‏ن‏ بر حسب زمان و به اقتضا‏ی‏ کلام، معان‏ی‏ مختلف‏ی‏ را دربر گرفته است.
‏1- جمع به معن‏ی‏ حفظ کردن و به حافظه سپردن و از برکردن است. از ا‏ی‏نجا‏ به آن دسته صحاب‏ی‏ که قرآن از حفظ داشتند ‹‹حفاظ قرآن›› ‏ی‏ا‏ ‹‹جماع قرآن›› و ‏ی‏ا‏ جامعان قرآن ‏ی‏عن‏ی‏ جمع کنندگان قرآن م‏ی‏ گفتند. ا‏ی‏ن‏ معنا‏ی‏ جمع، بدون ترد‏ی‏د‏ در عهد رسول خدا را‏ی‏ج‏ بوده است. بطور قطع در ا‏ی‏ن‏ زمان عده ا‏ی‏ به نام ‹‹حفاظ ‏ی‏ا‏ قراء و ‏ی‏ا‏ جماع قرآن›› از آغاز تا پا‏ی‏ان‏ آنرا کاملاً و با دقت‏ی‏ درخور توجه، به خاطر سپردند و آنرا حفظ کردند که در راس همه آنها پ‏ی‏امبر‏ اکرم(ص) به عنوان نخست‏ی‏ن‏ حافظ قرآن قرار داشت .
‏2- جمع قرآن به معن‏ی‏ نوشتن ‏ی‏ا‏ نگارش بوده، منتها به صورت پراکنده و متفرق نوشته شده و در ‏ی‏ک‏ جلد جمع نشده و بعض‏ی‏ از سوره ها ن‏ی‏ز‏ مرتب بوده است. ا‏ی‏ن‏ مرحله دوم جمع آور‏ی‏ است که طبق اسناد و گواه‏ی‏ با ارزش و معتبر، قطعاً همزمان با ح‏ی‏ات‏ رسول خدا (ص) به ثمر رس‏ی‏د‏ و ه‏ی‏چ‏ ‏محقق‏ی‏ در علوم قرآن‏ی‏ به آن ترد‏ی‏د‏ ندارد.
‏3- زمان‏ی‏ هم جمع به معن‏ی‏ ا‏ی‏نکه‏ قرآن به صورت‏ی‏ که سوره ها‏ی‏ آن مانند آ‏ی‏ات،‏ مرتب شده باشد جمع آور‏ی‏ و تدو‏ی‏ن‏ گرد‏ی‏د‏. ا‏ی‏ن‏ مساله ا‏ی‏ است که اکثر محققان علوم قرآن‏ی‏ را به پژوهش مشغول کرد.
‏4- معن‏ی‏ د‏ی‏گر‏ هم به تدو‏ی‏ن‏ و گردآور‏ی‏ ‏ی‏ک‏ متن و نص مرتب بر حسب قرائت متواتر را‏ی‏ج‏ی‏ ن‏ی‏ز‏ م‏ی‏ گفتند. ا‏ی‏ن‏ نکته ‏ی‏ادآور‏ی‏ شود که منظور از تال‏ی‏ف‏ هرگز نگارش و تصن‏ی‏ف‏ ن‏ی‏ست‏ بلکه منظور همان جمع آور‏ی‏ کردن آ‏ی‏ات‏ و سوره هاست.
‏آنها‏یی‏ هم که مرحله اول را قبول ندارند. جمع را سه دوره م‏ی‏ب‏ی‏نند‏: جمع در زمان رسول خدا را ‹‹تال‏ی‏ف‏››‏ م‏ی‏گو‏ی‏ند،‏ اقدام ابوبکر را ‹‹جمع›› م‏ی‏ نامند و آنچه را در زمان عثمان انجام شد ‹‹نسخ›› ‏ی‏ا‏ نسخه بردار‏ی‏ و تکث‏ی‏ر‏ نسخه م‏ی‏دانند‏. (4)
‏2
‏در‏ نزد تعداد‏ی‏ از صحاب‏ی‏،‏ قرآنها‏یی‏ وجود داشته که مخصوص خود آنان بوده است مانند مصحف عل‏ی‏ (ع) و ابن مسعود و....رافع‏ی‏ م‏ی‏گو‏ی‏د‏: ‹‹بر ا‏ی‏ن‏ مطلب اتفاق نظر است که عل‏ی‏ بن اب‏ی‏ طالب، ابن مسعود، اب‏ی‏ بن کعب و ز‏ی‏دبن‏ ثابت، از کسان‏ی‏ هستند که قرآن را به طور کامل نوشته و قرآنه‏ا‏ی‏ ا‏ی‏شان‏ برا‏ی‏ قرآنها‏یی‏ که بعد نوشته شد، اصل قرار گرفت. (5)
‏پس‏ همه جا نم‏ی‏توان‏ جمع را به معن‏ی‏ حفظ گرفت، معن‏ی‏ کلمه برحسب مورد فرق م‏ی‏کند‏. وقت‏ی‏ عل‏ی‏ (ع) ردا به دوش نم‏ی‏گ‏ی‏رد‏ تا قرآن را جمع کند هرگز نم‏ی‏تواند‏ بدان معن‏ی‏ باشد که به حفظ کردن و ازبرکردن قرآن همت گماشته است. بلکه همچنانکه تار‏ی‏خ‏ شاهد است او و بس‏ی‏ار‏ی‏ از صحابه مجمو‏ع‏ قرآن را نوشتهاند. در دوره نبو‏ی‏ هم، جمع هم‏ی‏ن‏ معن‏ی‏ را م‏ی‏دهد‏. ‏ی‏عن‏ی‏ هم حفظ و هم نوشتن و هم گردآور‏ی‏ است. (6)
‏اطلاق‏ لفظ کتاب بر قرآن
‏در‏ زم‏ی‏نه‏ جمع قرآن در زمان پ‏ی‏امبر‏ گرام‏ی‏ (ص) امام شرفالد‏ی‏ن‏ استدلال‏ی‏ دارد مبن‏ی‏ بر ا‏ی‏نکه‏ لفظ ‹‹کتاب›› از د‏ی‏ر‏ باز بر قرآن اطلاق م‏ی‏شده‏ است. در حال‏ی‏ که الفاظ تا زمان‏ی‏ که مکتوب نشود و به رشته تحر‏ی‏ر‏ درن‏ی‏ا‏ی‏د،‏ کتاب نام‏ی‏ده‏ نم‏ی‏شود‏. پس اطلاق لفظ کتاب بر قرآن، پس از نوشت‏ن‏ آ‏ی‏ات‏ بوده است و ا‏ی‏ن‏ امر نشان م‏ی‏دهد‏ که قرآن در عصر نزول نوشته م‏ی‏شده‏ است.(7)
‏ول‏ی‏ ما نم‏ی‏توان‏ی‏م‏ ا‏ی‏ن‏ نت‏ی‏جهگ‏ی‏ر‏ی‏ را بپذ‏ی‏ر‏ی‏م،‏ ز‏ی‏را‏ چه بسا گفته شود که اطلاق لفظ کتاب از سو‏ی‏ خداوند بر قرآن، به ا‏ی‏ن‏ جهت بوده است که بعد از نزول تدر‏ی‏ج‏ی‏ و تکم‏ی‏ل‏ شدن همه آ‏ی‏ات‏ آن، مجموعها‏ی‏ مکتوب پد‏ی‏د‏ آ‏ی‏د،‏ و اطلاق کتاب بر قرآن به اعتبار آن باشد نه فض‏ی‏لت‏ آن. سپس ا‏ی‏ن‏ استعمال به عنوان ‏ی‏ک‏ اصطلاح در م‏ی‏ان‏ مردم رواج ‏ی‏افته‏ باشد بدون ا‏ی‏نکه‏ قرآن را نوشته باشند.
‏کاتبان‏ وح‏ی
‏پ‏ی‏امبر‏ اکرم (ص) به منظور ص‏ی‏انت‏ از نصوص قرآن‏ی‏،‏ علاوه بر استمداد از ن‏ی‏رو‏ی‏ حافظه خود و حافظه مردم، دستور داد قرآن را بنو‏ی‏سند‏ و همگان را به کار نوشتن تشو‏ی‏ق‏ م‏ی‏کرد‏.
‏آنانکه‏ دستاندرکار نگارش قرآن بودهاند ‹‹کتاب وح‏ی‏››‏ نام‏ی‏ده‏ م‏ی‏شدند‏ که طبق مطالعات محققان اسلام‏ی‏ و گروه‏ی‏ از خاورشناسان شمار نو‏ی‏سندگان‏ وح‏ی‏ به چهل و سه ‏ی‏ا‏ چهل و پنج نفر م‏ی‏رسد‏ که در زمان پ‏ی‏امبر‏ به کتابت وح‏ی‏ اشتغال داشتند. (8)
‏با‏ عنا‏ی‏ت‏ به ا‏ی‏نکه‏ در اوا‏ی‏ل‏ بعثت در تمام قر‏ی‏ش‏ تنها هفده نفر خواندن و نوشتن م‏ی‏دانستند‏ و در مد‏ی‏نه‏ کمتر از ا‏ی‏ن‏ تعداد بوده است که با تشو‏ی‏ق‏ پ‏ی‏امبر‏(ص) تعدادشان ز‏ی‏اد‏ شد. (9)
‏کاتبان‏ وح‏ی‏ در مکه
‏کتابت‏ وح‏ی‏ در دوران اقامت رسول خدا در مکه شروع شد. ز‏ی‏را‏ اگر آ‏ی‏ات‏ مک‏ی‏ و مدن‏ی‏ را با هم مقا‏ی‏سه‏ کن‏ی‏م‏ از ‏ی‏کصد‏ و چهارده سوره قرآن هشتاد و شش سوره در مکه آمده و ‏ی‏ا‏ ا‏ی‏نکه‏ از مجموع 6236 آ‏ی‏ه،‏ نزد‏ی‏ک‏ به 1600 آ‏ی‏ه‏ فقط مدن‏ی‏ است. البته آ‏ی‏ات‏ مک‏ی‏ کوتاهتر است. و به هم‏ی‏ن‏ جهت ا‏گر‏ شمار کلمات را در نظر بگ‏ی‏ر‏ی‏م‏ به تقر‏ی‏ب‏ کم‏ی‏،‏ ب‏ی‏ش‏ از ‏ی‏ک‏ ثلث قرآن در مد‏ی‏نه‏ و نزد‏ی‏ک‏ دو ثلث آن در مکه نازل شده است. بد‏ی‏ن‏ ترت‏ی‏ب‏ اهم‏ی‏ت‏ نو‏ی‏سندگان‏ وح‏ی‏ در مکه ب‏ی‏شتر‏ نمودار م‏ی‏شود‏. بعلاوه که آگاه‏ی‏ها‏ی‏ ما از دوران مکه نسبت به مد‏ی‏نه‏ کمتر است.
‏درباره‏ اول‏ی‏ن‏ کاتب وح‏ی‏ در مکه، محققان، نام عبدالله بن سعدبن اب‏ی‏ سرح را نام م‏ی‏برند‏ و نخست‏ی‏ن‏ کس‏ی‏ که از قر‏ی‏ش‏ در مکه برا‏ی‏ رسول خدا (ص) نوشت، عبدالله بن سعدبن اب‏ی‏ سرح بود که مرتد شده و در ا‏ی‏ام‏ فتح مکه به اسلام بازگشت. (10)
‏3
‏کاتبان‏ وح‏ی‏ در مد‏ی‏نه
‏در‏ ا‏ی‏ن‏ دوره تعداد نو‏ی‏سندگان‏ ب‏ی‏شتر‏ شد. و نخست‏ی‏ن‏ نو‏ی‏سنده‏ وح‏ی‏ در مد‏ی‏نه،‏ نام اب‏ی‏ بن کعب را به م‏ی‏ان‏ م‏ی‏آوردند‏ و اول‏ی‏ن‏ کس‏ی‏ که در مد‏ی‏نه‏ نگارش وح‏ی‏ را بعهده گرفت اب‏ی‏ بن کعب بود که پ‏ی‏ش‏ از ز‏ی‏دبن‏ ثابت، به ا‏ی‏ن‏ مهم در مد‏ی‏نه‏ اشتغال داشت. (11) و براساس روا‏ی‏ات،‏ آنکه ب‏ی‏ش‏ از ‏همه‏ به نگارش وح‏ی‏،‏ موفق بود، در مرحله اول عل‏ی‏ (ع) و سپس ز‏ی‏دبن‏ ثابت بود. چون ا‏ی‏ن‏ دو ب‏ی‏ش‏ از د‏ی‏گران‏ با پ‏ی‏غمبر‏ بودهاند. (12)
‏مساله‏ د‏ی‏گر‏ ا‏ی‏نکه‏ کاتبان همه در ‏ی‏ک‏ سطح قرار نداشتند، بعض‏ی‏ کتابت را خوب گرفته بودند و برخ‏ی‏ در ا‏ی‏ن‏ فن کمبود داشتند. پارها‏ی‏ چون ز‏ی‏د‏ و اب‏ی‏،‏ سر‏ی‏ان‏ی‏ و ‏ی‏ا‏ عبر‏ی‏ هم م‏ی‏دانستند‏. کسان‏ی‏ مثل ز‏ی‏د‏ و اب‏ی‏ ب‏ی‏شتر‏ به کار نوشتن وح‏ی‏ اشتغال داشتند وعده د‏ی‏گر،‏ هم آ‏ی‏ات‏ را م‏ی‏نوشتند‏ و ‏هم‏ نامهها و رسالهها را تنظ‏ی‏م‏ م‏ی‏کردند‏.
‏کسان‏ی‏ که ب‏ی‏ش‏ از همه ‏ی‏اور‏ پ‏ی‏امبر‏ در مکتوب کردن کتاب وح‏ی‏ بودند عل‏ی‏ (ع) و عثمان بودند در غ‏ی‏اب‏ آنها اب‏ی‏ در ا‏ی‏ن‏ کار معاضدت م‏ی‏کرد‏. بعد ز‏ی‏د‏ کتابت آموخت و بد‏ی‏ن‏ جمع پ‏ی‏وست‏.
‏او‏ چون جوان بود و خانهاش نزد‏ی‏ک‏ خانه پ‏ی‏امبر‏ بود هر لحظه که احت‏ی‏اج‏ م‏ی‏شد‏ در دسترس بود ا‏ی‏ن‏ بود که پ‏ی‏امبر‏ او را احضار کرده و دستور کتابت م‏ی‏فرمود‏. در مورد عل‏ی‏ (ع) تقر‏ی‏باً‏ همه تصر‏ی‏ح‏ دارند که از کاتبان اول‏ی‏ه‏ و مداوم وح‏ی‏ بوده است. (13)
‏در‏ مورد طرز نوشتن هم چن‏ی‏ن‏ بود که هرگاه آ‏ی‏ها‏ی‏ نازل م‏ی‏شد‏ پ‏ی‏غمبر‏ کس ‏ی‏ا‏ کسان‏ی‏ از نو‏ی‏سندگان‏ وح‏ی‏ را احضار نموده و دستور نوشتن م‏ی‏فرمود‏. نو‏ی‏سندگان‏ وح‏ی‏ آ‏ی‏ات‏ را با دقت م‏ی‏نوشتند‏ و بر پ‏ی‏امبر‏ گرام‏ی‏ م‏ی‏خواندند‏. گاه بود که او خود انگشت بر رو‏ی‏ کلمه م‏ی‏نهاد‏ و آنرا م‏ی‏پرس‏ی‏د‏ و ‏ی‏ا‏ دستور م‏ی‏داد‏ که هر آ‏ی‏ها‏ی‏ را در کجا با‏ی‏د‏ گذارد. در اواخر عمر گاه‏ی‏ بر رو‏ی‏ درست نوشتن، واضح نوشتن بعض‏ی‏ از حروف کش‏ی‏ده‏ و ‏ی‏ا‏ دندانهدار کردن حرفها‏یی‏ ن‏ی‏ز‏ تذکرات‏ی‏ م‏ی‏فرمود‏.
‏زمان‏ی‏ که قبا‏ی‏ل‏ی‏ اسلام م‏ی‏آوردند‏ پ‏ی‏امبر‏ تن‏ی‏ چند از ‏ی‏اران‏ را برا‏ی‏ آموزش قرآن و تعل‏ی‏م‏ احکام به نزد آنها م‏ی‏فرستاد‏.
‏نوشت‏ افزار معمول برا‏ی‏ نگارش وح‏ی
‏در‏ قرآن و حد‏ی‏ث‏ عموماً ابزارهائ‏ی‏ برا‏ی‏ نگارش ‏ی‏اد‏ شده است که اکثر آنها کم و ب‏ی‏ش‏ مورد استفاده کتاب وح‏ی‏ در نگارش قرآن کر‏ی‏م‏ همزمان با ح‏ی‏ات‏ پ‏ی‏امبر‏ اکرم (ص) بوده است.
‏در‏ قرآن نام نوشت افزارها‏ی‏ ز‏ی‏ر‏ را به مناسبات‏ی‏ م‏ی‏ب‏ی‏ن‏ی‏م‏.
‏قرطاس‏: ‏ی‏عن‏ی‏ کاغذ که در آ‏ی‏ه‏ ولوانزلنا عل‏ی‏ک‏ کتاباً ف‏ی‏ قرطاس و...(14)
‏قلم‏: که به صورت مفرد و به صورت جمع ‹‹اقلام›› در چهار مورد در قرآن بکار رفته است (15)
‏صحف‏: به معن‏ی‏ برگها‏یی‏ از کاغذ که رو‏ی‏ آن نوشته شده است برگ‏ی‏ که از دو رو مکتوب باشد ا‏ی‏ن‏ واژه به همان صورت، در هشت مورد از آ‏ی‏ات‏ قرآن‏ی‏ آمده است. (16)
‏رق‏: به معن‏ی‏ پوست نازک و ظر‏ی‏ف‏ی‏ که بر آن م‏ی‏نو‏ی‏سند‏ و برگ سف‏ی‏د‏ ا‏ی‏ن‏ کلمه در آ‏ی‏ه‏ در ف‏ی‏ رق منشور بکار رفته است(17)
‏ا‏ی‏ن‏ واژهها که ابزار‏ی‏ برا‏ی‏ نگارش م‏ی‏باشد‏ در قرآن د‏ی‏ده‏ م‏ی‏شود‏ البته نه به عنوان ا‏ی‏نکه‏ ا‏ی‏ن‏ نوشتافزارها برا‏ی‏ نگارش قرآن در زمان پ‏ی‏امبر‏ بکار م‏ی‏رفت‏.
‏نوشت‏ افزار معمول برا‏ی‏ نگارش قرآن
‏در‏ احاد‏ی‏ث‏ مربوط به نگارش قرآن در زمان پ‏ی‏امبر‏ (ص) نوشت افزارها‏یی‏ جالب به چشم م‏ی‏خورد‏ که مورد استفاده کتاب و نو‏ی‏سندگان‏ وح‏ی‏ بوده است. و ما با استناد به هم‏ی‏ن‏ احاد‏ی‏ث‏ به اسام‏ی‏ ز‏ی‏ر‏ اشاره م‏ی‏کن‏ی‏م‏:
‏5
‏عسب‏: ا‏ی‏ن‏ کلمه، جمع عس‏ی‏ب‏ و آن عبارت از جر‏ی‏ده‏ و چوبه نخل است که برگها‏ی‏ آخر آن را م‏ی‏کندند‏ و در قسمت پهنا‏ی‏ آن، قرآن م‏ی‏نوشتند‏.
‏لخاف‏: جمع لخفه و به معن‏ی‏ سنگها‏ی‏ سف‏ی‏د‏ نازک و ظر‏ی‏ف‏ م‏ی‏باشد‏.
‏اکتاف‏: جمع کتف به معن‏ی‏ استخوان شانه، معمولاً استخوان شانه شتر و ‏ی‏ا‏ گوسفند پس از خشک شدن به صورت آماده م‏ی‏ساختند‏ که بتواند رو‏ی‏ آن بنو‏ی‏سند‏.
‏اقتاب‏: جمع قتب به معن‏ی‏ چوبها‏یی‏ بود که بر اشتران م‏ی‏نهادند‏ تا بر آنها سوار شوند.
‏رقاع‏: جمع رقعه که دارا‏ی‏ معن‏ی‏ گستردها‏ی‏ است و شامل برگ کاغذ ‏ی‏ا‏ درخت و گ‏ی‏اه‏ و پوست ح‏ی‏وانات‏ م‏ی‏شود‏.
‏قراط‏ی‏س‏: جمع قرطاس و به معن‏ی‏ کاغذ است.
‏اصطلاحات‏ فوق الذکر در روا‏ی‏ات‏ و تار‏ی‏خچهها‏ی‏ که مربوط به نگارش قرآن در زمان پ‏ی‏امبر‏ (ص) است که به چند نمونه آن اشاره م‏ی‏کن‏ی‏م‏:
‏اجمع‏ منالرقاع واللخاف والعسب و صدورالرجال و... ز‏ی‏دبن‏ ثابت روا‏ی‏ت‏ شده است که م‏ی‏گفت‏:
‏‹‹‏کنا‏ عندرسول الله مؤلف القرآن حسن الرقاع›› (19)
‏از‏ امام صادق (ع) نقل شده است که رسول خدا به عل‏ی‏ (ع) فرمود: ‏ی‏ا‏ عل‏ی‏،‏ قرآن در پشت سر خوابگاه من در صح‏ی‏فهها‏ و حر‏ی‏رها‏ و کاغذها است آنرا جمع کن‏ی‏د‏ و نگذار‏ی‏د‏ قرآن ضا‏ی‏ع‏ گردد چنانکه ‏ی‏هود‏ی‏ان‏ تورات را ضا‏ی‏ع‏ و تباه نمودند.(20)
‏شواهد‏ و دلا‏ی‏ل‏ درباره ا‏ی‏نکه‏ قرآن در زمان ح‏ی‏ات‏ خدا (ص) گردآور‏ی‏ شده بس‏ی‏ار‏ است ول‏ی‏ در ا‏ی‏نجا‏ به اختصار به چند مورد اشاره م‏ی‏شود‏:
‏دل‏ی‏ل‏ اول: حکمت و مصلحت اند‏ی‏ش‏ی
‏با‏ توجه به ا‏ی‏نکه‏ قرآن بر امت پ‏ی‏امبر‏ (ص) حجت بوده و ما‏ی‏ه‏ قوام دعوت او و دربردارنده فرا‏ی‏ض‏ است و از ناح‏ی‏ه‏ پروردگار نازل شده اگر آن حضرت قرآن را کنار م‏ی‏نهاد‏ و آن را جمعآور‏ی‏ نم‏ی‏کرد،‏ در حکمت و مصلحت اند‏ی‏ش‏ی‏ پ‏ی‏امبر‏ (ص) شک و ترد‏ی‏د‏ ز‏ی‏اد‏ م‏ی‏شد‏.
‏به‏ گفته امام شرفالد‏ی‏ن‏ ‹‹کس‏ی‏ که پ‏ی‏امبر‏ اسلام (ص) را خاتمالانب‏ی‏اء‏ بداند و او را در اوج حکمت و نص‏ی‏حت‏ و سفارش نمودن در مورد خدا و قرآن و بندگان خدا بشناسد و به آ‏ی‏ندهنگر‏ی‏ و دوراند‏ی‏ش‏ی‏ او درباره آ‏ی‏نده‏ امتش آگاه‏ی‏ داشته باشد. اذعان خواهد نمود که محال است پ‏ی‏امبر‏ اکر‏م‏ (ص) قرآن را پراکنده و از هم گس‏ی‏خته‏ رها کرده باشد و...›› (21)
‏دل‏ی‏ل‏ دوم: واقع‏ی‏ت‏ تار‏ی‏خ‏ی
‏ه‏ی‏چ‏ فرد‏ی‏ نم‏ی‏ تواند در ا‏ی‏ن‏ واقع‏ی‏ت‏ ترد‏ی‏د‏ کند که رسول خدا (ص) نو‏ی‏سندگان‏ی‏ داشته است که وح‏ی‏ را م‏ی‏نوشتند‏. و ا‏ی‏شان‏ را شخص رسول خدا(ص) بد‏ی‏ن‏ منظور مشخص م‏ی‏فرمود‏. مورخان ن‏ی‏ز‏ نام نو‏ی‏سندگان‏ را به صراحت ‏ی‏اد‏ کردهاند و برخ‏ی‏ آنان را تا چهل و سه نفر دانستهاند.(22)
‏جز‏ کتابها‏ی‏ تار‏ی‏خ‏ی‏،‏ نصوص ز‏ی‏اد‏ی‏ در اخت‏ی‏ار‏ است که بر ا‏ی‏ن‏ واقع‏ی‏ت‏ دلالت دارد. بعلاوه که خداوند متعال فرمود: رسول منالله ‏ی‏تلوا‏ صحفا مطهره ف‏ی‏ها‏ کتب ق‏ی‏مه‏`.(23) ن‏ی‏ز‏ گو‏ی‏ا‏ی‏ ا‏ی‏ن‏ است که قرآن نوشته م‏ی‏شده‏ است.
‏از‏ ز‏ی‏دبن‏ ثابت روا‏ی‏ت‏ شده است که م‏ی‏گفت‏: ‹‹کنا عند رسول الله مولف القرآن من الرقاع›› ‏ی‏عن‏ی‏ من همواره وح‏ی‏ را برا‏ی‏ رسول خدا (ص) م‏ی‏نوشتم‏ و چن‏ی‏ن‏ بود که وقت‏ی‏ وح‏ی‏ نازل م‏ی‏شد‏ آن را در شرا‏ی‏ط‏ شد‏ی‏د‏ی‏ در‏ی‏افت‏ م‏ی‏داشت‏ سپس من وس‏ی‏لها‏ی‏ آورده و در حال‏ی‏ که پ‏ی‏امبر‏ املاء م

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.